17 december. Jullie dachten misschien dat Sinterklaas in Roermond aankwam, maar dan zit je er dus helemaal naast! Hier in Singapore kwam de échte! Of toch niet?

Sinds Mila op Orchard Road een stel clowns heeft gezien, is ze doodsbang voor alles dat zich in pakken voortbeweegt. Denk je als acquarium leuk te doen met een setje verklede walvissen, dan zit je bij haar aan het verkeerde adres. Of zet de dierentuin een stelletje giraffenimitators neer die Joop van den Ende graag een rol in de Lion King had gegeven, dan rent zij gauw de andere kant op. Ook Halloween was geen doorslaand succes vanwege de enge pakken en maskersvan andere kindjes. We waren dus benieuwd hoe dat zou gaan, met al die Pieten en Sinterklaas. Gelukkig heeft ze een copingstrategie. Na lang oefenen, heeft ze het volgende mantra geleerd: 'Nee joh, dat is niet eng, da's een pak! Da's niet echt!' Erg grappig, want dat wordt nu toegepast op alles dat eng is.

Zo ging onze hulp een heuse singaporese chili crab voor ons prepareren. Het leek haar verstandig deze beesten zo vers mogelijk (lees: levend) in huis te halen. Mila stond naar de emmer te kijken en wist zo net nog niet of ze het daar wel mee eens moest zijn. Bezorgd keek ze het tafereel aan. 'waarom hebben we die?' vroeg Mila ernstig. 'om op te eten' vertelden we haar. 'echt?' 'nou, voor jou hebben we worstjes' hadden we haar verteld. Toen Nomi wakker werd, moesten de krabben natuurlijk wel uitgebreid en al gillend getoond worden. En gelukkig, ook die sprong een meter opzij met een van weerzin doordrongen blik. Maar gelukkig wist Mila dat te relativeren: 'Geeft niks hoor Noom, wij eten die niet, die zijn voor papa en Elsa. Wij eten worstjes, díe zijn niet echt'.

En zo ook werd die hele Sinterklaas gerelativeerd. Zijn er kinderen die er jaren over doen om het door te krijgen. Mila niet hoor. Al bij de eerste aanblik van Sinterklaas wist ze haar toch wel een beetje bange zusje te vertellen dat het echt niet eng was. Sinterklaas was gewoon een pak! Hmm.

De treffendheid van deze uitspraak drong gelukkig niet tot haar door, zodat we gewoon dikke pret hadden met het ontvangen van een ongetwijfeld ernstig zwetende Sinterklaas en al zijn black peters, die - hemel zij geprezen - ook nog kadootjes hadden gebracht in ons huis! Voor ons wel een tikje vreemd om in de zinderende hitte een intocht bij te wonen in je hempje. Maar toch is het nét echt. Nu alleen nog de vraag: zetten we vanavond een schoen of mag eenteenslipper ook?