Het leukste van Wouter's bezoek aan Nederland was zijn terugkomst! Voor ons dan. Wouter zelf had het ook erg naar zijn zin gehad in Nederland, waar het ene familiebezoek het andere opvolgde en de bruiloft van Paul en Rebecca een hoogtepunt vormde. Onze inwonende hulp had voor de gelegenheid haar enige vrije dag opgeofferd, zodat het ook de dames dat weekend aan niets ontbrak (Ylva lag nog steeds gestrekt en dat kookt toch erg lastig).

Lekker ongeïntegreerd als we zijn, hadden we voor de gelegenheid het één en ander besteld bij oerhollandsche winkels (HEMA, wanneer openen jullie dat filiaal hier nou ‘s?). Zo kon Wouter een beetje Nederland mee terug nemen in een speciaal daarvoor meegenomn extra koffer. Wat wij niet wisten was dat zovelen van jullie ook hadden ingeslagen en Wouter derhalve retour naar Singapore gestuurd werd met twee koffers vol kado's en andere gadgets, waarvoor een ieder: bedankt!!

Na terugkomst volgde de 20-weken echo, die nog nooit zo spannend geweest is. Na alle toestanden waren we toch een beetje bang dat de baby daar haast wel iets aan over gehouden zou moeten hebben. Gelukkig liet de echo geen gekkigheden zien en groeit de kleine goed. Helaas nog steeds wel bloed op plekken waar het niet hoort, dus Ylva moet rustig aan blijven doen. Wel mag er iets meer bewogen worden, zodat we na twee maanden bedarrest ondertussen weer als gezin aan tafel kunnen eten (feest!) en er weer een soort van normaal leven lijkt te ontstaan. Het reizen is nog steeds off-limits, maar met twee koffers Holland in ons singaporese huisje en fotoverslagen van de gebeurtenissen aldaar waren de dames er toch een soort van bij.