Tis wat! Heb je bijna al je tanden compleet, trekken ze je voortanden! Hier is wat er gebeurde...

Het was een zonnige dag. Geen vuiltje aan de lucht. Nomi was lekker aan het spelen met een vanuit bed toekijkende mama en een hulp die achter haar aan hobbelde. Twee stuks superviserend volwassene dus. Dat mocht niet baten. Nomi ging onderuit en besloot de val te breken met haar voortanden.

In eerste instantie leek het mee te vallen, maar toen er na twee dagen zweren in haar mond ontstonden leek het ons toch tijd voor een bezoekje aan de tandarts. Omdat moeders nog steeds bedarrest heeft, werd dit op vaders vrije zaterdag gepland (leve de 24-uurs economie van Singapore!). Daar werd hem medegedeeld dat de tanden niet meer te redden waren en als we wilden dat Nomi ooit nog nieuwe zou ontwikkelen, deze melktandjes a la minute verwijderd diende te worden, aangezien de ontsteking ook de nieuwe set dreigde aan te tasten. Nederlandse tandartsen bevestigden deze conclusie en aldus geschiedde.

Nomi ging afgelopen zondag onder het mes. Moeders mocht eigenlijk niet mee, maar ging daar niet mee akkoord. Bij wijze van compromis werd ze getransporteerd per rolstoel om er zodoende toch getuige te kunnen zijn van deze gebeurtenis. Dat gaf nog wat verwarring over wie nu eigenlijk de patiënt was, maar uiteindelijk zijn de juiste tanden getrokken.

Narcose bij zo'n kleintje blijft spannend, dus we zaten ons flink op te vreten in de wachtkamer. Zou ze wel goed wakker worden? Nou, deze dame werd zo goed wakker dat ze zich nog op de operatietafel bevond. En daar lig je dan. Papa kwijt. Mama kwijt. Tanden kwijt. En allemaal vreemde mensen om je heen. Geen wonder dat ze het op een brullen zette. Hysterisch was ze. Een uur lang. Maar daarna was het dan ook over. Ze keek er niet van op of om, at weer alles wat ze te pakken kon krijgen en gaat weer als een zonnetje! Onze kleine bikkel! En geen nood, over een jaar of vijf krijgt ze als het goed is gewoon weer een nieuwe set en heeft ze alsnog haar tanden compleet!