Voor wie de tamtam nog niet bereikt had: het lijkt erop dat team Scholtens begin maart gaat uitbreiden! Als inmiddels toch wel doorgewinterde ervaringsdeskundigen dachten we dat varkentje wel even te wassen. Zwanger = zwanger. Wat er ook gebeurt, ons hoef je niks wijs te maken. De realiteit is anders. Kennelijk is ook de omgang met zwangere vrouwen cultureel bepaald. Moet je in Nederland smeken om een afspraak en ben je over 3 weken de eerste, mits je tenminste wel de juiste verwijzingen op zak hebt. Hier gaat dat wel even anders.

Allereerst de keuze voor een arts. In Singapore heb je volgens wikipedia zo'n 20 ziekenhuizen waaruit je kunt kiezen. Elk ziekenhuis heeft minstens 10 gynaecologen. Daarnaast is er nog een hele trits aan vrijgevestigde artsen die zwangerschappen begeleiden. Van verwijzing is geen sprake, dus je kunt zelf kiezen. Eeeehm ...? Marketing is dus erg belangrijk hier als arts. En mond op mond reclame.

Via internet kwamen we in eerste instantie bij een dame terecht die net deed of ze mijn beste vriendin was, een echo maakte, maar niet de moeite nam om de vrucht op te meten en alleen kon melden dat het pril was. Dat snapte ik zelf ook nog wel. Tussen de prietpraat over boerenkool met worst en andere hollandse gewoonten merkte ze terloops op dat ik een miskraam had gehad. Die stelling herzag ze na een minuut weer, zonder goede uitleg waarom. Vervolgens schreef ze een dot hormonen voor die ik zonder bijsluiter mee kon krijgen. Dit zijn hormonen waar je in Nederland echt niet over hoeft te beginnen. Daar zijn we namelijk van het natuurlijke beloop, dus hulp bij miskramen is not done. In Singapore moeten ze daar een beetje om lachen: 'Nederland, was dat niet ook het land waar vrouwen kinderen baren zonder pijnstilling? Thuis? ' Dus... Bij vragen mijnerzijds omtrent de hormoonpillen stak ze haar hand op en bezwoer mij dat ik me geen zorgen moest maken. Baat het niet dan schaadt het niet. Gelukkig heeft internet bijsluiters en bleek het inderdaad mee te vallen, dus gingen we - geïntegreerd als we zijn - akkoord met de behandeling.

Desondanks waren we niet gelukkig met de benaderingswijze, dus op zoek naar een ander! Deze vonden we via de mond op mondreclame. En inderdaad, deze keer wel metingen, flink wat ook, ik werd compleet doorgelicht. Nog meer hormonen stonden op het menu en deze keer niet zonder reden, want het dreigde inderdaad mis te gaan. De dreiging is nog niet voorbij, maar een stuk of 5 echo's later is er wel een vrolijk spartelend kleintje van bijna 14 weken te zien. Om de dreiging af te wenden brengt Ylva daarom momenteel op doktersadvies haar dagen plat op de bank of in bed door, al dan niet gelegen aan een zwembad in Bali. Tsja, het is soms afzien, maar daarover volgende week meer!