Heb ik net een uitgebreid relaas gehouden richting ouders over hoe veilig Singapore is, hoe weinig je belazerd wordt en dat je zelfs de taxichauffeurs op hun woord kunt vertrouwen. Stappen ze in een limotaxi... Ai! Daar hadden we nog niet voor gewaarschuwd. Je hebt verschillende types taxi, variërend in prijs. Die dikste is de duurste en dat was dus net degene die mijn ouders hadden geselecteerd voor hun eerste tochtje alleen. Oeps.

Deze vergissing terzijde, is een ritje met de taxi in Singapore heel goed te doen. Geen parkeerstress, makkelijk van A naar B en het is voor Singaporese begrippen erg goedkoop. Al die enthousiaste geluiden over de metro hier, begrijp ik niks van. De halte is zelden in de buurt van waar ik moet zijn, er is niet altijd een lift, dus dat betekent een drama met buggy's en ook overstappen is aan de orde van de dag. Toegegeven, ik spui deze kennis na één ervaring met de Singaporese MRT, dus mogelijk heb ik geen recht van spreken, maar die ene keer was echt genoeg voorlopig.

Nee, wij over het paard getilde expats opteren dan liever voor een fancy taxi die je voor de deur afzet. Je kinderen kunnen ook gewoon mee. In Nederland is de chauffeur strafbaar als hij het probeert, want wee je gebeente als je een kind zonder maxi cosi probeert te verplaatsen, maar hier mogen ze gewoon los op schoot. Appeltje eitje. Waar je je dan wel even overheen moet zetten is de rijstijl van menige Singaporees. De stad kent grote verkeersslagaders en ik kan je vertellen, daar komt regelmatig bloed uit. Letterlijk. Oorzaak: onbehoorlijk rijgedrag. Hoewel je in Singapore links hoort te rijden, is de gemiddelde Singaporees doorgaans in de rechterrijbaan te vinden. Da's namelijk waar je het hardst in mag rijden. Als je jeals onervaren Europeaan je vergist en zit te tuttebellen in diezelfde baan (die in Nederland toch heus bedoeld is voor de voorzichtige, alias slome, chauffeur), kun je rekenen op een mooi concert van toeters. De middenbaan kan ook, maar dan alleen om in te halen als je zo'n slomerd voor je hebt. De linkerbaan is echt alleen voor bussen. En nerds. En Ylva. Want die kent de weg nog slecht en is dus wat voorzichtig met rijden.

Sinds kort hebben we daar de oplossing voor gevonden. Een appje op de iphone maakt dat Ylva de weg niet meer hoeft te kennen. Miep legt het allemaal uit. Wat niet echt helpt, is dat ze de gewoonte heeft om op vijfbaanswegen pas een paar meter vantevoren te vertellen dat je moet afslaan. En zoals gezegd, de Singaporees is weinig hoffelijk op de autobaan. 4 banen opschuiven is je leven riskeren. Want ze laten je er écht niet tussen. Wouter ondervond dit aan den lijve toen hij probeerde - geïntegreerd als hij is - op brutale wijze gewoon tóch op te schuiven en daarbij de auto ernaast, die echt van geen wijken wist, een kusje gaf. Het liep goed af. Blikschade voor de asociale Singaporees. Onderling geregeld. Dus we kunnen weer rijden. Maar misschien moet ik dat verhaal over hoe veilig Singapore is toch maar eens bijstellen...