Financiele crisis

Je ziet, ook Europese onderwerpen zijn hier hot topic. Hoewel we geen last hebben van ingestortte huizenmarkten, werkloosheid of andere gevolgen van paniek in de financiele wereld, hadden we dit weekend toch ook een tegenvallertje.

Toen we naar Azie gingen, dachten we dat we alles lekker billig op de kop konden tikken hier. Maatpakjes maken in Thailand hebben we ooit al eens geprobeerd en dat beviel prima. Dat je voor een appel en een ei met de taxi kon, wisten we ook. Daarnaast was ons beloofd dat je voor 5 euro met gemak een warme hap kon eten. Dat blijkt echter een kwestie van de juiste restaurantselectie. Al eerder hadden we meegemaakt dat een Italiaan veel te veel vroeg voor zijn pizza's en moesten we 80 euro aftikken voor 2 volwassenen en een kindermenuutje, maar dit weekend ging echt alle perken te buiten.

Wouter had bedacht dat we eens lekker seafood gingen eten. Chili Crab welteverstaan. Dit is een Singaporese klassieker, die je - toegegeven - gewoon een keer moet proberen als je hier woont. Omdat Ylva nog steeds niet afgehard is, dacht Wouter - heel lief - voor haar iets anders (niet zo spicy) te bestellen. En omdat alle varianten van de krab te gepeperd waren, dacht hij aan kreeft. De bediening keek bedenkelijk. Wouter niet. De bediening waarschuwde dat ze alleen nog een Australische hadden van 1,2 kg. De bediening keek weer bedenkelijk. Wouter niet. Weten wij veel wat een kreeft hoort te wegen... Nou, ik kan je vertellen: minder dan 1,2 kg! Wat een bakbeest was dat! En toegegeven, het was de allerlekkerste kreeft die we ooit gegeten hebben. Maar veel te veel voor één persoon. Het was zo veel dat zelfs de meisjes eens mochten proeven. Je snapt, dat werd linea recta uitgespuugd. Toen was het tijd voor de rekening. Dat het niet goedkoop zou worden hadden we al ingecalculeerd, maar dít! De kreeft ging per kg en kostte een kleine 150 euro...

Daar word je even stil van.

De les die we hier leren is als volgt: Ylva eet liever geen spicy food, maar zorgt wel voor een gepeperde rekening! Weten we dat ook weer...