We hebben huisdieren! En dan heb ik het niet over vrolijke viervoeters zoals puppies, kittens of andere Bikkelvervangers. Nee, ik heb het over een serieus ongedierteprobleem. Mieren! Dan denk je misschien, mieren, da's toch niet zo erg, maar reken maar! Hele ladingen mieren paraderen door ons huis. Het is bizar hoe gevoelig hun sensor voor eten is. En hoewel het me nu volkomen duidelijk is waar de term mierzoet vandaan komt, zijn onze huisgenoten echt niet heel kieskeurig. Bij de minste of geringste kruimel die valt, komen ze met 1000 tegelijk aanmarcheren. Binnen een dag heb je een heel spoor door je huis. En probeer dat maar eens te managen als je fulltime thuis zit met twee meisjes die niets liever doen dan kruimelen, bij voorkeur met mierzoete troep. En niets helpt. Poetsen niet. Nog meer poetsen niet. Nog nóg meer poetsen niet. Zelfs pesticide werkt niet echt. In een poging de mieren tóch te verdelgen betrapte ik mezelf erop dat ik wel erg sterke gelijkenis begon te vertonen met de 'bad guy' uit Pluk van de Petteflet. Twee maal daags stofzuigen en 's avonds met de mop eroverheen. De kinderen mogen eten en drinken tot aan het traphekje en niet verder (dan beperkt de ellende zich tenminste tot één verdieping). Koekjes en ijsjes krijgen ze bij voorkeur buiten of anders aan tafel. Toen Mila ook nog verboden werd appelsap te drinken in haar nieuwe (we moesten een mouwloze), roze, door moeders zelf vervaardigde prinsessenjurk - want hij zou maar vies worden en een bataljon mieren aantrekken - kwam het besef dat de gelijkenis met mevrouw helderder te ver ging.

Tijd dus voor ontspanning. En dat hebben we gedaan dit weekend. Even heel andere dieren kijken. Van vrienden hebben we een jaarabonnement Singapore Zoo gekregen en ik kan je vertellen: dat gaan we er zeker uithalen dit jaar! Wat een fantastische plek is dat! Een absolute aanrader voor wie deze kant een keer opkomt. Nomi vond het ook super en kon uren bij de tijgers blijven staan miauwen (het maakte niet uit hoe vaak we probeerden uit te leggen dat tijgers grommen, het bleef een grote poes, domme papa en mama). Alle dieren leven tussen het groen dat er prachtig bij ligt. En ga je niet voor het groen of de dieren, dan is er altijd nog het waterpark dat ze achterin nog eens verstopt hebben. In één woord geweldig. Nee, daar kan blijdorp een puntje aan zuigen. Dus Thomas, Marieke, Gerben, Marianne, Paul, Rebecca, Reinier en Charlotte: bedankt!

En dat geeft weer even een ander perspectief op dieren. We zitten nu in een fase van berusting. Er lopen mieren door ons huis. Daarom poetsen we (lees: Ylva) elke dag. Twee keer als het moet. En is er een parttime hulp in dienst gekomen. Die beter poetst dan Ylva. Twee keer per week. Hoera! Ze had meteen nog wat tips over kindvriendelijke mierverdelgmethoden. Deze dame mag dus blijven. Kan zij fijn mevrouw helderder spelen en Ylva weer met de kinderen!