Anna is geboren!!! En ik weet heus wel dat dat niet echt ons feestje is, maar eigenlijk dat van Jacq, Piet en twee stuks grote broer, maar toch... Vanaf deze kant van de aardbol nogmaals gefeliciteerd!!

Zo'n bijzondere gebeurtenis maakt ook wel dat je ineens echt merkt dat je mijlenver weg bent. Dit was de eerste grote happening waarbij we niet direct 'the day after' eerste rij konden zitten, maar het moesten doen met de skypetickets. En dat allemaal omdat íemand (ik noem geen namen) zo nodig in een warm land wilde wonen met een zwembad in de tuin... Ja, soms is het is afzien!

En, ik wil het huis ook wel graag snel af zien ;-). Na twee maanden leven uit dozen, vier woonplekken binnen een maand en evenvaak alle spullen in- en uitpakken, zijn we wel toe aan een eigen stekkie. En die wens is uitgekomen, want per 1 maart zijn we de trotse eigenaars van The Greenwood, nr 265!!Tussen de dozen door openbaart zich al een beetje van ons paleisje. En als je dan even vergeet dat we nog van alles kwijt zijn, en dat de verhuizers onze buffetkast hebben gesloopt (komt goed, heus), onze schroeven van de boekenkast hebben kwijtgemaakt (sorry ma'am, cannot help, must call insurance company first), ze voor het ophangen van een lullig plankje honderden dollars in rekening willen brengen (Shell does not approve of cost),en onze kinderstoelen in Nederland hebben laten staan (so sorry, we will send them shortly), beginnen we ons ondanks alles te realiseren wat een ontzettend paradijs dit moet worden.

Mila en Nomi genieten ook met volle teugen van alle faciliteiten. Niet alleen hebben we een zwembad voor de deur, er blijkt ook een subtropisch zwemparadijs te schuilen in onze badkamer. Compleet met twee handdouches, tweeregendouches enjacuzzibeamers (of fonteintjes, zoals Mila ze liever noemt) ontbreekt alleen nog het golfslagbad, maar kniesoor die daar op let. En vind je dat allemaal niks, dan heb je nog vier andere badkamers om uit te kiezen. Je kan zeggen wat je wil, maar hygiënisch zijn ze wel, die Singaporezen!

Verder verheugt Mila zich erg op de roze kamer die haar moeder haar beloofd heeft, maar nog wel even moet maken ;-). Nadat alle spullenzijn gelocaliseerd. En alle verzeringsclaims geslaagd zijn. En alle kasten zijn gemaakt. En de dozen zijn uitgepakt. Je hoort het!Het is hard werken. Ik zeg, tijd voor vakantie! Die nemen we dan ook maar. Volgende week komen Mila, Nomi en Ylva 10 daagjes naar Nederland. Kunnen we toch nog eerste rij zitten bij Anna!