Hallo allemaal!

Tot nu toe vooral orginele en grappige verhalen van Ylva. Die zullen ook wel weer blijven komen ook na dit zeer waarschijnlijk veel minder grappig verhaal van mijn kant. Het leek me ook wel eens aardig wat te schrijven en misschien aan de leken eens uit te leggen hoe het kan dat de familie Scholtens hier z'n brood kan verdienen in Singapore.

Shell heeft in Singapore het merendeel van zijn Downstream (Downstream: alle olie en chemie processendieplaatsvinden met ruwe olie/gas om tot bruikbare producten te komen, Upstream olie en gas uit de bodem halen)activiteiten voor de Azie regio in Singapore. In Singapore zijn ze zo slim geweest om alle petrochemische complexen op eilanden voor de kust te plaatsen. Shell heeft zijn Raffinaderij op Pulau (eiland) Bukom en de chemische fabrieken op Jurong Island. Zie ook de kaartjes bij de geplaatste foto's. Het project waar ik voor werk is voor het chemiedeel op Jurong Island, ook wel Shell Jurong Island genoemd, voor de liefhebber (ja Pepske....http://www.shell.com/home/content/chemicals/aboutshell/who_we_are/our_locations/manufacturing_locations/asia/jurong_island/asia_jurong_island_seraya.html).

Omdat de economieen in Azie nog steeds flink groeien en de welvaart toeneemt neemt de vraag naar luxe goederen (en dus chemische grondstoffen) toe. Dus wil Shell graag ook in Singapore uitbreiden.In dit geval gaat het om een uitbreiding van Ethyleenoxide (EO) en Ethyleenoxide Derivatives (EOD) productie. Met name EO is een vervelend goedje omdat het zeer explosief en giftig is. Daarom mag in Singapore EO niet over de weg vervoerd worden maar alleen met een pijplijn. Vaak vestigen zich dan allemaal bedrijven die EO als grondstof nodig hebben rondom de EO fabriek. Dat is weer de reden waarom een lokale overheid de bouw van zo'n faciliteit vaak aanmoedigt....

Omdat die nieuwe uitbreidingen allemaal bedacht, ontworpen en gebouwd moeten worden heeft Shell een Contractor benaderd om dit voor ze te doen. In dit geval Chiyoda Singapore (een Japans bedrijf met veel ervaring in Singapore, http://www.chiyoda.com.sg/). Maar ook die slimme Japanse koppen van Chiyoda (lees: engineers die vooral goed zijn in rekenen) moeten geholpen worden bij het maken van contacten met de bestaande Shell fabrieken daar en bij het geven van sturing en maken van besluiten. Daarom stuurt Shell ook altijd een 'owners team' naar de contractor, om ervoor te zorgen dat die engineers een beetje bij de les blijven. Zie hier de kans voor de familie Scholtens....

Dit betekent dus dat ikme elke dag meldt bij het kantoor van Chiyoda om mee te denken over het ontwerp van denieuwe faciliteiten. Denk overigens niet dat dit een sexy kantoor is, a la het hoofdkantoor van Shell in Den Haag of Rijswijk. Nee dit kantoor kan bijna tippen aan de soberheid van een gemiddeld kantoor op Shell Pernis.De faciliteiten zijn echter nog minder, dus kwam het erop neer dat ik in de eerste werk week zelf een koffiezetapparaat en koffie moest kopen voor de dagelijkse kop koffie (je weet wel zo'n ouderwetse met filters)!

Zo nu en dan mag ik natuurlijk ook een bezoekje brengen aan de plek waar het project gaat spelen, Jurong Island. Dat gaat als volgt in zijn werk: eerst boek je een taxi met je taxi app op je telefoon. Binnen 5 min staat er dan een taxi voor je kantoor, net genoeg om je laatste mailtje te versturen en je laptop dicht te klappen. Vervolgens wordt je naar Jurong Island gereden, waar een half leger Singaporese politie met automatische geweren controles uitvoert en elke bezoeker zijn vingerafdruk controleert (jaja Singapore lijkt in best wat facetten op de USA). Op zich gaat dit boven verwachting vlot allemaal, dan rijd je naar de plant van Shell toe voor de volgende security gate. Zo'n uurtje verder ben jedan toch wel op de plek waar je zijn moet. Meestal is de terugweg een stuk uitdagender, want geen taxichauffeur wil mensen oppikken op een uithoek vanSingapore, dus dan moet je net geluk hebben dat er een in de buurt is!

Meestal ben ik rond een uurtje of half 7, 7u wel weer thuis en met een beetje geluk is er dan nog net tijd om met MIla een duik in het zwembad te nemen. Eerlijk is eerlijk, dat is dan toch wel weer een beetje het hoogtepunt van de dag!