3 weeks and counting

“How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard”

- Winnie the Pooh -

Had ik dus nooit bij stilgestaan toen we vertrokken. Je gaat ook een keer terug. Beetje naief misschien, maar risicoavers als ik ben klonk dat als muziek in mijn oren destijds. Terug.

Ik zie ons nog zitten in de lobby van het Hampshire hotel in Delft. Nomi was net 1 geworden en vierde haar verjaardag temidden van een grote groep afscheid nemende vrienden. Nog nooit zijn er zoveel tranen gevloeid op één verjaardagsfeestje. Maar wel wisten we zeker: dit zijn onze beste vrienden en familie. Als we terug komen, zien we ze weer. Hoe lang daar ook tussen zit.

Over twee weken zitten we weer in een hotel. Deze keer nemen we afscheid van Singapore. En van alle vrienden die we hier gemaakt hebben. En daar had ik dus niet over nagedacht. Stom. Want wist in Nederland nog redelijk zeker; deze mensen zien we straks weer terug. Van de vrienden hier is dat zo zeker nog niet. Wie zegt mij dat ook zij ooit terugkeren naar Nederland? Of zelfs maar dat we in hun drukke vakantieschema’s passen? Laat staan als – het kan nog steeds – we naar Houston verhuizen, aan de andere kant van de wereld?

De tijd zal het leren. En ook waar we heen gaan. Want over 3 weken vliegen we!! Dus het wordt ook wel tijd. Tussen het plannen van afscheidsfeestjes, knutselen van juffenbedankjes, opzeggen van scholen, werkvergunningen, auto’s, huis, abonnementen, lidmaatschappen, het aanvragen van offertes, inleveren van boeken, geleende spullen en andere regelzaakjes, zou het toch wel fijn zijn als we langzamerhand wisten of we warme of koude kleren in dozen moesten stoppen. Of dat we uberhaupt dozen kregen. Want dat kan pas als de offerte getekend is, en dat kan pas als de bestemming bekend is. Ik bedoel maar.

Ondertussen knaagt onze middelste van spanning al haar nagels tot moes en vraagt ze elke dag of er al een doos is waar haar spulletjes in mogen die mee moeten “op vakantie”. Of vroeg ze laatst: “ga jij eigenlijk wel met mijmee verhuizen mama?”. Je kan maar onzekerheden hebben.

Nee, het zou fijn zijn als de kogel door de kerk is. Maar het lijkt erop dat dat niet lang meer zal duren. Deze week hopen wij op een verlossend woord en kunnen we beginnen met het sorteren van spullen, inschrijven op scholen, orienteren op huizen en het opbouwen van een nieuw bestaan op een nieuwe plek. Maar eerst gaan we eens goed feest vieren. Want afscheid nemen, daar moet je toch even bij stilstaan.

Reacties

Reacties

Marlouke

Neeeh!!! Ik zat nog volledig in de ontkenning maar nu staan de tranen in mijn ogen :-(

Crista

Getver, wat gaan we jullie missen!!

Kim

Ja! Wat gek zeg! Sterkte met alle dingen regelen en het afscheid.... En gelukkig dat je met Nomi meegaat!!

Jan

Moeilijk om de ogen droog te houden.
Opa wil berenknuffels uitdelen!!

Boudewijn

Ja, heel spannend voor jullie allemaal. We zijn erg benieuwd wat het gaat worden, we duimen mee, xxx, boudewijn

Resi

Afscheid nemen is steeds weer zooooo moeilijk!
Wat zijn wij, net zoals jullie, benieuwd waar jullie nieuwe plekje zal zijn!
Veel plezier en ook sterkte op jullie afscheidfeestjes en .... wij zijn heel blij om jullie weer in Nederland met open armen te ontvangen. Dikke knuffel

Monique

ach Ylvie, reizen is gewoon herinneringen verzamelen. kuz

Sjak

Mooi geschreven, Yllie. Aftellen, dat doen velen met jullie. En afscheid nemen "stinks", al helemaal als je niet weet wat er komen gaat. Maar als ik het goed lees, ben je gewoon je eigen slingers aan het ophangen, ook al zijn de omstandigheden daar niet altijd naar; een herhaling van je eigen wijze woorden van weleer. Dus dan maar feestjes bouwen, om de onzekerheid en het afscheid nemen even te vergeten. Slim plan!

En hier in NL hopen we stiekem dat jullie vakantie een blijvend bezoek wordt en dat het inderdaad zo is dat oude vriendschappen weer opgepakt worden. Maar ja, zo reageert iedereen lekker vanuit zichzelf ;)

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!